پناه

هرموقه اتفاقی میوفته که ناراحتم می‌کنه، مثلا از دست کسی ناراحت می‌شم، پناه می‌برم به تنهایی. همیشه‌ی خدا همینطوره. گاهی شده که حتی چندماه تلگرام آنلاین نشدم و جواب کسیو ندادم... یا مثلاً همه عکسای پروفایلمو پاک می‌کنم. اکانتمو پاک می‌کنم. نمی‌دونم... هردفه یه کار... نمی‌دونم چرا این کارو می‌کنم... احتمالاً دلیلش اینه که واسه یه مدت از آدما و دنیای آدما بدم میاد. می‌خوام از این بازی‌شون کنار بکشم. یه جورایی قهر می‌کنم با همه. شاید این تنها سنگری باشه که واسم باقی مونده...

البته کمتر کسی حتی متوجه می‌شه که من نیستم... مگر این که کارشون بهم گیر کنه... :)

نمی‌دونم چیزی که دارم می‌گمو چند نفر حس کردن تا حالا... :) بیخیال...