نجات...

وَإِذَا مَسَّكُمُ الضُّرُّ فِي الْبَحْرِ ضَلَّ مَنْ تَدْعُونَ إِلَّا إِيَّاهُ ۖ فَلَمَّا نَجَّاكُمْ إِلَى الْبَرِّ أَعْرَضْتُمْ ۚ وَكَانَ الْإِنْسَانُ كَفُورًا

و هنگامی که در دریا ناراحتی به شما برسد، جز او، تمام کسانی را که (برای حل مشکلات خود) می‌خوانید، فراموش می‌کنید؛ اما هنگامی که شما را به خشکی نجات دهد، روی می‌گردانید؛ و انسان، بسیار ناسپاس است!

آره... این منم...

و بارها هم توی کشتی به خدا پناه اوردم و وقتی هم به ساحل رسیدم، یادم رفت...

و الان باز هم توی کشتی گیر کردم... نمی‌دونم با چه رویی برم ازش بخوام نجاتم بده... نمی‌دونم چجوری بابت قبلیا ازش معذرت بخوام...

ولی، اگه پیش اون نرم، پیش کی برم؟ من که کسیو به جز اون ندارم...

کاش هوامو داشته باشه...