الان مسافرتیم... یزد... مامان بزرگم سفره‌ی حضرت ابالفضل پهن کرده... همه فامیل جمعن... میگن و میخندن. بعضی وقتا یکی میزنه زیر آواز. همه دست میزنن. منم دست میزنم. اما طبق معمول، ساکتم. البته عادتمه...
حس بدی دارم به این سکوتم... از بچگی این حسو داشتم... همیشه دارم...
نمیدونم طبیعیه یا نه... نمیدونم چه اشکالی داره که یه نفر ساکت باشه... خب، شاید همزبونی نداره... شاید کلا مدلش اینجوریه...
چه اشکالی داره؟
+ نوشته شده در پنجشنبه شانزدهم آذر ۱۳۹۶ساعت 20:11  توسط بی‌نام |