امام زمان

نمیدونم چرا. ولی اسم امام زمان که میاد من یه آدم دیگه میشم... حتی گاهی اشک میاد تو چشمم. به زور جلو خودمو میگیرم که گریه نکنم جلو بقیه، آبروم نره...

واقعا منقلب میشم... امام زمان، امید منه. همه چیز منه.

باهاشون خیلی حرف میزنم. براشون خیلی مینویسم. ازشون خیلی چیزا میخوام. میدونم هستن. میدونم رو همین کره زمینن. گرچه جوابمو نمیدن... شایدم میدن من نمیفهمم... میگن که ایشون بر اوضاع و احوال ما آگاهن. یعنی میبینن، میشنون، بین ما آدما ان. یعنی همین الان که دارم اینارو مینویسم، میبینن...

یار امام زمان شدن کار آسونی نیست. یار امام زمان شدن یعنی تبدیل شدن به یکی از بهترین آدمایی که تاریخ به خودش دیده... من؟ هه...

اگه میخوای یار امام زمان شی، براشون آبرو باش... نه اینکه وقتی رفتی دستشونو ببوسی، مردم وقتی میبیننت بگن اه اییین یارو یار امام زمانه؟ یاراشون همچین آدمایی ان؟

آبرو باش...

امام زمان. خودتون میدونید که من تک و تنها اینجا افتادم... دسترسی ای به حلقه یاراتون ندارم. حتی خیلی وقتا نمیدونم اصلا چجوری باید بود... اینجا بدون اسم دارم مینویسم. پشت تریبون مجلس، یا پشت تریبون سازمان ملل نیست. اینجا من ناشناسم. چیزی قرار نیست گیرم بیاد... میخوام بدونید ( و میدونید) که صادقانه دارم مینویسم...

میخوام بدونید که دلم میخواد یکی از بهترین یاراتون باشم... میخوام اسمم، با مسمی باشه... و  در راه شما باشه... میخوام بیام اونجا پیشتون...

یا امام زمان... من اون دختریو که میخوامش، به عنوان یه بال میبینم. بالی که کمکم میکنه از زمین بلند شم، پرواز کنم به سمت شما... میدونید که هدفم هوس نیست. میدونید که خیلی کارا میخوام بکنم ولی انگیزه ندارم...

من ازتون درخواست کمک میکنم. اگه چیزی تو وجودم هست که نمیذاره کمکم کنید، بهم بگید چیه... لطفا.

شما کریم تر از اونی هستین که گدای در خونه تونو رد کنید... کمکم کنید... چه تو درس، چه تو آدم شدن، چه تو ازدواج و زندگی. یادتونه که همیشه میگفتم خودتون باید واسم زن بگیرید :) بازم میگم... میخوام زنم هم از یاراتون باشه.

کمکم کنید ویژگی های بد اخلاقی مو بتونم اصلاح کنم... صادقانه تر از این نمیتونم حرفمو بزنم بهتون. میتونم حتی گریه کنم همین الان...

آقا... دستمو بگیرید. نذارید رها بشم تو این دریای مطلاطم زندگی...

التماس دعا

شبتون بخیر

خودم. من واقعی...